Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Θνητός της Εποχής μου!!!



Και ενώ νυχτώνει και ο Μορφέας ρίχνει το πέπλο του ύπνου
Εγώ δεν μπορώ να κοιμηθώ
Είμαι ζωσμένος με τον Μανδύα της αποτυχίας και αυτός δεν μ’ αφήνει
Θύμα του καιρού είμαι και εγώ ,σαν να θελα να γεννηθώ ήρωας
Να καλπάζω τ’ άλογο του Αλεξάνδρου και να φορώ την πανοπλία του Αχιλλέα
Και aπάνω στην ασπίδα μου, να με φέρουνε στη Σπάρτη
Που είναι η Σπάρτη όμως; Που ο Λεωνίδας και ο Ηρακλής
Τίποτε δεν έμεινε πια, παρά μόνο ο μύθος

Θύμα του καιρού είσαι και εσύ
Γονατισμένος απ’ την αλλοτρίωση και τον πεσιμισμό
Οι  Ήρωες πέθαναν, χάθηκαν, γελοιοποιήθηκαν και εσύ ακόμα εκεί
Το ξέρω φοβάσαι να το παραδεχτείς όμως ένα κοινός θνητός είσαι και εσύ
Μην περιμένεις Μαρμαρωμένους Βασιλιάδες
Τον ήρωα μέσα σου μην ψάξεις να τον βρεις
Γιατί να ξέρεις πως τον κόσμο αν θες να αλλάξεις
Πρέπει να καταλάβεις πως ήρωες ποτέ σου δεν θα βρεις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου