Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή Παραμύθι για μικρά παιδιά



ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Είμαι;
Γεννηθήκαμε χωρίς να το θέλουμε, σε μια χρονική στιγμή της παγκόσμιας ιστορίας όπου πληρώνουμε τα λάθη των προηγούμενων γενιών. Να διαμαρτυρηθώ; Δεν μπορώ, αυτό είναι γεγονός αέναο που θα συμβαίνει μέχρι το τέλος του κόσμου. Και αφού δεν γεννήθηκα με την θέληση μου, μπορώ τουλάχιστον να ζήσω όπως αυτή μου ορίζει;
Ώρες ώρες λέω κάτι ηλίθια-ρομαντικά πράγματα. Φαίνεται αν είχα γεννηθεί σε μια άλλη εποχή θα ήμουν οπαδός του Χέρντερ. Κι όμως ακόμα και σήμερα που φτάσαμε  να επικοινωνούμε μπροστά  από μια οθόνη, κανείς μας δεν μπορεί να ζήσει όπως θέλει. Τι μας λείπει; Μα φυσικά η ελευθερία.
Ίσως να ακούγετε υπερβολή και κάποιοι θα προ τρέξουν να πουν ΄΄Είσαι αχάριστος΄΄. Είμαι όμως; Θα μου πεις πως ξέχασα αυτά που πέρασαν οι προγονοί μας,πόσες μάχες έδωσαν για να έχουμε εμείς αυτή την κάποια ΄΄Ελευθερία΄΄ που έχουμε σήμερα. Αν ζούσαν θα ντρέπονταν για τον τρόπο που σκέφτομαι. Άραγε όμως θα ντρέπονται; Θα ήθελα πολύ να είχα 5 λεπτά να μιλήσω με τον Ονήσιλλο, τον Αυξεντίου και τον Σολωμό. Να τους Ρωτήσω: Αδέρφια για πείτε μου,γι’ αυτή την Ελευθερία πολεμήσατε; Γι’ αυτή την κατάσταση δώσατε το αίμα σας; Μήπως είμαι τρελός που  δεν είμαι ικανοποιημένος;
Ξέρω πως οι απαντήσεις τους θα μπορούσαν να δώσουν νόημα στο  άρθρο μου αυτό, αλλά οι νεκροί δεν έχουν λόγω στα έργα των ζωντανών, παρα μόνο η ανάμνηση τους είναι εδώ για να μας ζεσταίνει σε κάτι τέτοιες κρύες νύχτες του στοχασμού.
Και όμως ακόμα προσπαθώ. Προσπαθώ να βρω τι σημαίνει Ελευθερία. Κι άλλες λέξεις με προβληματίζουν, Αγάπη,Φιλία,Πόλεμος ,Θάνατος, όμως χωρίς αυτή πως μπορώ να καταλάβω τα υπόλοιπα.  Θα μπορούσα να ανοίξω ολόκληρους τόμους για να μάθω την αλήθεια όμως ποτέ δεν θα ‘μαι σίγουρος γι΄αυτά που διαβάζω. Δεν ξέρω πόσο ελεύθερος ήταν ο συγγραφέας του την ώρα που τις έγραφε. Ποιος κράταγε το πιστόλι πάνω από το κρόταφο του ελέγχοντας την κάθε του πρόταση.
Γι΄αυτό θα μάθω μόνος την αλήθεια και θα την κυνηγήσω μέχρι να την κατακτήσω, το οφείλω αυτό στον εαυτό μου. Και αν η αλήθεια με πονέσει; Αν η Ελευθερία είναι απλά κάτι φανταστικό που μας μάθανε στο σχολείο για να μπορέσουμε να υπηρετήσουμε τους ΄΄Βασιλιάδες μας΄΄ ;
Μπορεί; Αλλά αυτό δεν θα με πάρει από κάτω.  Ο θεός μου έχει κάνει ένα δώρο, ΜΟΝΟ ένα, μου έδωσε την σκέψη η οποία με την σειρά της γέννησε την κρίση και την φαντασία και μ’ αυτές τις αρετές ο θεός μου είπε: ΄΄Πάρε στον ώμο το δισάκι σου και προχώρα΄΄. Όπου και αν σε βγάλει αυτός ο δρόμος να θυμάσαι,θα είσαι πιο ΄΄Ελεύθερος΄΄ από αυτών που καθησυχάστηκε και απολαμβάνει την Καπουί που του προσφέρουν οι Καπιταλιστές από τον ψηλό τους θρόνο.
Θα συνεχίσω να μιλώ μέσα από την καρδιά μου, γιατί θέλω να γίνω ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, θέλω να αφήσω μια κληρονομιά στα παιδιά μου ανώτερη της προηγούμενης. Έχω μπουχτίσει από την "Ελευθερία" στην οποία με αναγκάσατε να ζω, θα βρω μια άλλη πιο ουτοπική. Και αν ακόμα γελάτε με αυτά που διαβάζεται, πέτρες μπορείτε να βρείτε στο δρόμο και στα χωράφια.
Θα συνεχίσω Μόνος μου όμως και ακόμα και αν με λιθοβολήσετε εγώ ακόμα θα προσπαθώ. Γιατί για μένα ο Βασιλιάς δεν είναι αυτός που μου πίνει το αίμα και χορταίνει με την δική μου πείνα.
Ο Βασιλιάς είναι τα Παιδιά μας, Η νέα γενιά που θα ΄ρθει να κληρονομήσει όλα όσα εμείς θα τους αφήσουμε. Γι΄ αυτούς θα αγωνιστώ,γιατί θέλω να ξέρουν ότι παρά τις φουρτούνες και τις καταιγίδες, είναι πανέμορφη η θάλασσα. 
Γιατί;
Γιατί είναι ΕΛΕΘΕΡΗ

1 σχόλιο: